Era de mill et treçentos et sesaenta et dous annos, XIII^e dias de março. Sabeam quantos esta carta viren commo nos, o dayam et cabidoo de Lugo, da huna parte, et Maria Aras, criada d’Areas Nunes, da outra, façemos tal pleito entre nos. Conven a saber que nos, dayam et cabidoo, damos et outorgamos a vos, Maria Aras, o forno da coenga [et o moyno] chamado do iuys, aquello que nos y avemos; et han vos a dar cada hun amiistrador huna mea terça de boo çenteo et outra de voo trigo para o pan da coenga tal de que nos paguedes. Et se sobre-lo triigo for contenda [...] algun tri[...] que se [...] a mandado et esguardo do meestrescolla et do juys. Et se estes aqui non foren que se paren a mandado et esguardo d’outros dous do cabidoo quaes mandaren os do cabidoo que non seian meseyros. Et vos, Maria Arias, devedes a faser boo pam et dar-lo cada dia commo he custume de o daren. Et esta carta sea firme et dereyta et sabuda. Et se asi non feçerdes que seiades teuda a condiçion que por esta raçon [...] segundo he custume da iglesia de Lugo de condenaren o meseyro por raçon de dar mao pam. Et nos ( o resto ilexible).