GMH/ÍNDICE A-Z

210
1149/04/01.

Mandas testamentarias de don Paio Crescóniz, cóengo de Santiago e de León.

B.- Tombo, ff. 74v-75r.

Transcr.- GUAJARDO-FAJARDO, M.ª de los Á.- “Fundación y orígenes...”, ap. doc., doc. n.º 5. SALVADO MARTÍNEZ, B.- “Tumbo de Toxosoutos...”, doc. 7, pp. 180-181.

Testamentum Pelagii Cresconii de domo de rua Noua.

Era Ma Ca LXXXa VIIa et quotum kalendas aprilis. Hec est tam me\a/rum hereditatum quam et facultatum quam de alia que habeo veridica ordinatio quam ego Pelagius Cresconii in infirmitate corpore positus, canonicus Sancti Jacobi legionensisque ecclesie existens, consilio amicorum meorum et mea adhuc plenus memorie taliter expono. In primis igitur mando canonicis Sancti Jacobi III marcas et inter eosdem canonicos et dominum archiepiscopum XV marcas quas mihi debet domnus Petrus Helie archiepiscopus quas ego accomodaui ei. Ad monasterium Antealtarium marcam unam. Ad Sanctum Martinum, mediam marcam. Ad clericos de Acerca solidos X. Ad monasterium Sancte Marie Saris, solidos CCC et IIIIor marcas argenti ad opus eiusdem monasterii, et dimitto eis unam quam mihi debent. Et cetera. Ad monasterium Sancti Justi illam meam domum quam iam eis dederam in illa rua Noua quam ego construxi in illo terreno quem ganaui de Palea; et mando ibi XV marabitinos quos mihi debet Sarracenus Rabinadi super hereditate de Aucterio quam teneo in pignore, et etiam III marcas argenti ad faciendum chorum et alia marcha ad refectorium. Et cetera.

Quod siquis de propinquis meis uel de extraneis hanc meam ordinationem meam // uel alia super ueniens ordinatio infringere diminuere uoluerit uel in aliquo contradicere quisquis fuerit anathematis gladio fereatur et insuper pro iussu uiolencie vicariis X libras auri persoluat.

Existente scripto in robore suo in quo ego Pelagius Cresconii manus meas roboro.

Q. p. f.: Petrus, ts. Froyla Pelaiz, ts. Arias, ts.

Arias, legionensis archidiaconus, conf. (Signum)16.

Pelagius notuit. (Signum).

Petrus Arie, conf.


16 Debaixo da sinatura do arcediago Arias hai debuxada unha man que ten unha flor que, máis ou menos, ocupa a cuarta parte do folio e que separa este documento do seguinte. Á sua dereita están os dous signos.