Raupario e os seus fillos véndenlle ó prepósito Cresconio parte da súa herdade familiar en san Lourenzo de Cañón.
TC, fol. 196v.
In Dei nomine. Ego Raupario una cum filiis meis, nominibus (...)1 et Fousi vobis domno Cresconio preposito, placuit nobis bone pacis volumtas, ut faceremus vobis iam supranominatos Raupario et filiis meis cartula vendicionis sicut et facimus de hereditate nostra propria que habemus (...)2 discurrente rivulo Sorice, iusta vocabulo sancto Laurenzo. Damus vobis ipsa hereditate nostra ratione integra quam nos (...)3 nostros germanos vel heredes excepto ratione de dominiga; damus vobis in ipsa hereditate casas, vineas, pumares, castanarias, ceresarias, figares, amexinares, arbores fructuosas vel infructuosas, petras mobiles vel inmobiles, aquas cursiles vel incursiles, pascuis, pratis, paludibus, accesu vel regresu, quantum in ipsa hereditate hominis ad prestandum est. Et habemus ipsa hereditate de avio nostro Argefonso, et accepimus de vos precio vaca de modios VIII, inter pane et vino modios IIos que nobis bene complacuit, habeatis vos et in perpetum vindicetis abrasa de nostro iure et in vestro tradita atque confirmata. Si quis tamen, quod fieri non credimus, aliquis homo contra hanc cartula ad inrumpendo venerit vel venerimus et in concilio post parte vestre non auctorgaverimus que pariemus vobis ipsa hereditate duplata vel triplata vel quantum ad vos fuerit meliorata.
Era XLIIIª post Mª et IIIº Nonnas Decembris.
Raupario et filis meis manus nostras roboramus.
Qui presentes fuerunt: Ragiolo ts.; Vimara Branderigiz ts.; Viarigo ts.;
—
1 +- 16.
2 +- 20.
3 +- 10.
