In nomine Domini nostri Ihesu Christi. Nos omnes qui subtus scripturam vel significati sumus tibi patri nostro Absaloni presbitero divina nos precedente misericordiam propter salvationem animarum nostrarum et correctionem meorum vel emendationem viciorum confugium // facimus ad sancte religionis conventum, de vestre paternitatis saluberrimum documentum superna nos ab hoc invitante precepta que sic de Moysen suo populo dicens: Interroga patrem tuum et annuntiavit tibi, seniores tuos et dicent tibi. Ideoque per hoc placitis nostri firmissimam compromissionem tibi promittimus per hunc placitum vel pactum que tibi facimus ut vere recte et fideliter amodo et deinceps sub regulari doctrina habitare in uno cenobio tecum, ita et nos tradimus tibi secundum doctrina et regula sancta docet persistentes ut nullomodo exinde in aliquo dimitamus. Quod si fecerimus et huius nostre compromissionis violatores extiterimus sit tibi licentiam iamdicto patri nostro Absaloni presbitero iuxta qualitatem culpe secundum preceptum sancte regule tam flagellis quam excomunicationem aut vinculi nos hemendare vel corrigere debeas. Quod si aliquis ex nobis quod Deus ab se faciat fugiens de monasterio supervia inflatus fuerit tandiu excomunicatus permaneat quousque in hoc monasterio revertata unde fugiens est et non sit qui inter fratres faciat querella, sed simus omnes unum in Christo. Certe et nos omnes amoniti per apostolicam vocem nos tibi trademus nosmetipsos et omnes nostras portiones quis in quantum habuerit quod vitas docet et regula santa, tam terras quam vineas vel domos, vascula, cupas vel cupos, rem viventem, vestito vel de omnem omnioram nostram rem vel specie mobilem vel inmobilem vel omnem pomiferam et arbusta fructuosas vel infructuosas vel quicquid in nobis alicum firmum habemus, que nos competet inter nostros heredes et nos per iusticiam habemus veritatem tradere sicut et tradimus tibi iamdicto omnia sive et regule sancte et baselice Sancte Eolalie virginis omnia tibi confirmatum per regulare decretum qui perseveraverit nobiscum in vita sancta per istam tradictionem qui tibi fecimus nobiscum habeat omnia, ut nos Deus sequipedas faciat sanctorum omnium.Et ego indigno pater vester Absalon presbiter simili modo me vobis trado cum omne mea facultate et omne meo fundamentum qui hunc in placitum vel pactum meum roborastis vel in postmodum roboraverit per nostra et vestra voluntate et in vita sancta perseveraverint hic nobiscum sive et post obitum nostrum in hoc monasterio habeatis omnia perpetim habituri mea portione de eclesia, libros, ornamenta vel omne misteria eclesia sancte deservienda sive et vobis trado omnem meam portionem de villas quod habeo de patris mei Trasiarici et de matre Ansilone que vobis trado et eclesie sancte Eolalie vel ubi aliquid habeo vel habuero vel quod modo et deinceps sub uno profiligare potuerimus terras, vineas, kavallos, vacas, boves et omnes res mobiles vel inmobiles, vestito vel quolibet ornato vel specie quod habeo, ita habeatis omnia sicut in hac scripturam regule taxatum est. Et ego Absalon presbiter hoc firmum vobis et monasterio sancto concedo et qui in hanc placitum vel pactum regule roboratus fuerit et nobiscum in vita sancta perseveraverint, et si aliquis cum mendatio venerit et aliquid inde rapaverit ad seculum vel ad mores seculares aliquis ex heredibus meis qui seculares mores deducunt, descendat super illos ira Dei et rumfeam celi sicut descendit super Datan et Habiron viros sceleratissimos quem pro suo scelere vivos terra obsorbuit et sint excomunicati et cum Iuda traditore se participium habere quonentur.

Factus placitus nonnas Marcias. Era DCCCLXIIII.

Habsalon presbiter in hac placitum regule quem fratribus meis trado et mihi placum.

Fuenandus diaconus in hoc placitum regule quem fieri volui manus meas. Ailo in hac placitum regule quem fieri volui et relegendo cognovi manu mea (signum). Notarius presbiter in hac placito regule quem fieri volui, manu mea. Ansemondus clericus in hoc placito regule quem cognovi manu mea (signum). Gundifortis presbiter in hac placito manus meas roboro (signum).

—

* Sáez dátao no ano 856, xa que nun documento do ano 879 aparecen o abade Absalón e o crego Ansemundo que identifica cos personaxes homónimos deste diploma. Entende SAEZ que non é verosímil encontrarnos estas dúas persoas en cadanseu diploma datado nos anos 826 e 879 respectivamente. A clave segundo este autor pode residir en que o copista omitiu o risco do X aspado. Da mesma opinión é Floriano, cfr. FLORIANO, A. op. cit., 270.