Testamentum Martini Didaci de hereditate de Catasueyro et de aliis locis.

Ego Martinus Didaci, miles, graui infirmitate \detentus/, plenus adhuc memoria et sano intellectu, dispono de rebus meis qualiter post obitum meum omnia mea ordinata remaneat. In primis mando corpus meum sepeliri in monasterio Sancti Justi de Togis Altis et mando ibi mecum unum seruicialem bene populatum in Catassueyru cum quanta hereditate ibi habeo uel habere debeo per omne locum ubicumque potueritis inuenire pertinentem ad uocem ipsius loci, et quando inde ipse seruicialis exire uoluerit monasterium diuidat cum illo per medium quantum habuerit ipse seruicialis exceptis inde perfias suas de casa quia non dedi ego illas sibi. Mando etiam ibi \mecum/ meam porcionem de Lestroue et de Turduya et de Trasriu et de villari de Soeuos qui stat iusta Sanctum Martinum de Tiris; et mando etiam monasterio IIII^or uaccas bonas, et uace iste semper sint in curro et non uendant illas nec dent alicui nisi quando dederint inde bouem uel uaccam illi seruiciali qui monasterio donaui, et totum aliud sit in potestate prioris et cantoris quod sit per mandatum abbatis. Mando quod semper in die sancte Marie Magdalene dentur una pitancia de hereditate mea et de ganantia conuentui pro anima mea; semper debent facere illam pitanciam quam de super mandaui et hoc non sit in potestate cellararii neque conuentus sed sit in potestate supradictorum uel aliorum quibus domnus abbas comendauerit qui semper ministrent conuentui de ganato et de hereditatibus quantum inde habere potuerint in pitantiam illam quam de super mandaui. Et mando fratris meis Johannes Didaci et Sancius Didaci et Maior Didaci meum quinionem de Ualdau de Lima tan in ecclesiastica quam in laycali tali conditione quod domnus Johannes Didaci et domna Maior Didaci faciant consuxum et amorem monasterio in Catassueyru, et si ipsi facere noluerint habeat monasterium ipsam hereditatem quam mandaui fratris meis. Et mando etiam eis meum quinionem de Cuins sicut ego teneo per placitum excepta inde una vacca quam mando Sancto Felice de Alueris, et si frater meus Johannes Didaci et donna Maior Didaci noluerint \inde/ facere amorem et consuxum monasterio, monasterium habeat istas hereditates. Et hoc quod fratribus meis mandaueram excepto domno Sancio Didaci qui habeat suum quinionem si me quitauerit de solidos LX quos ego fiaui ei contra Petrum de Steyro, et si me et anima mea quitare noluerit monasterium paguet pro me Petrum de Steyru. Et cetera. Item mando roncinum meum monasterio et vendat illum prior et cantor et dent inde unam pitanciam monasterio in conuentu pro anima mea in VIII^o die. Remanent etiam ad opus debitas duos armentios. Mando etiam quod illam hereditatem de Catassueyru et seruicialem et illas IIII^or uaccas nunquam monasterium alicui nec fratribus meis nec etiam filiis meis nec alicui hominum dent nec permittant, quod si fecerint parentes mei accipiant ipsas hereditates et omnia que monasterio mandaui. Acta sunt hec sub era M^a CC^a LXX^a VIIIIa et quotum IIII^o kalendas januarii. Item monasterio vnum sestarium de castaneis pisatis. Et mando quod si fratres mei noluerint uenire ad Catassueyrum monasterium uendat alias hereditates quas monasterio donaui et denarios quos inde habuerint comparent in eis aliam hereditatem excepta inde illa hereditate de Catassueyru.

Q. p. f.: Petrus Martini, prior Sancti Iusti. Pelagius Pelagii, cantor. Martinus Martini, presbiter et magister eius. Stephanus, clericus et diachonus de Isteyru. Fernandus Martini. Gundisaluus Martini. Johannes Gumiz. Martinus dictus Serpi. Johannes Gudestei. Gunsaluus Gomez. Gumiz Martini.

Pelagius qui notuit. Et frater meus Sancius Didaci sit rector mandationi mee.

Ego Didacus Iohannis, notarius concilii Noye juratus, translataui.