-136-

E logo pareçeu y presente o dito Fernã Martíns e diso que lle dese o traslado de todo / o que presẽtara e fesera o dito dõ abade para faser e rresponder o que lle cõprise, / e que entretãto que nõ cõsẽtía ẽno que o dito dõ abade avía feyto nẽ en parte / algúa delo. E diso ao dito mayordomo que ben sabía como⁴ llo avía posto / ẽno jur e posisiõ de todo elo e que se maraujllaua como⁴ lo quitaua / dela; e o dito mayordomo diso que era verdade que o posera ẽna dita posisiõ / e que o nõ quitaua dela sẽ ma[n]damento⁴⁵⁸ de juís, e diso que o pedía por testimoyo, / et çétera. E logo o dito dõ abade diso ao dito Fernã Martíns que estimaua e esti/mou os frutos e rrentas e nouos do dito paaço e vjnas en X M morauidís e que / protestaua de os cobrar del e de seus bẽes. Testigos: os sobreditos. / E pedeu testimoyo, et çétera⁴⁵⁹. //

____________

4. Leva un trazo sobre a palabra.
458. Está escrito madam coa sílaba to sobreposta á última letra.
459. E pedeu testimoyo, et çétera está engadido tralo sinal de peche da nota.