Carta de Nuno Pelagii (...).

Era I^a CC^a XIII^a et quotum II nonas aprilis. Ego Nuno Pelagii et uxor mea Toda et omnes filii nostri et omnis uox nostra facimus agnicionem vobis domno abbati Petro monasterii Sancti Justi et cunctis fratribus eiusdem monasterii et omni uoci uestre in solidis CC firmissime roboratam de illa hereditate de casale Maino in Noceda quam uobis uendiuimus et postea uenit Fernandus Ramirici de Neuar et accepit eam et per iud<i>cium uendicauit medietatem de illa uoce et inquisicionem bonorum hominum, et post uero fecimus ei annucionem usque modo, et quia uos tenetis illam hereditatem totam modo facimus uobis et uoci uestre istam agnicionem ut amplius non calumpniemus uobis uel uoci uestre illam hereditatem; et uos dedistis nobis propter hoc vnum bouem optimum. Quod si nos uel uox nostra amplius illam hereditatem uobis uel uoci uestre calumpniauerimus pariamus quod sursum resonat, et uos semper possideatis ipsam hereditatem.

Nos supradicti in hac agnicione manus nostras roboramus.

Q. p. f.: Johannes, ts. Martinus, ts. Petrus, ts. Petrus Gunsalui, conf. Johannes, presbiter, conf. Pelagius Martiniz, conf.

Munio, presbiter, qui notuit.