267

In nomine Domini. Vobis omnibus qui audituri vel lecturi estis subter agnitionis digesta et scripta ad confirmandum. Homnibus quidem auditum est sed non est declaratum manet, eo quod temporibus gloriossimi domni Fredenandi principis, presidente comitatum vel iudicatum terre Limiense comite Sancio Velascoz, et discribendo vel perquirendo exactorem regie tiufadius vel vicarius Menindus Gundisalviz super hanc questionem adiunctati sunt prefati iudices in loco predicto hic in villa Genittio cum multorum nobilium ad perquirendum vel dividicandum exactum terre. In qua concilio in terre cetera mota est contemptio inter ipse Menindu Gundisalviz et frater Vimara super eclesie et hereditate de Sancto Petro de Laraia dicente in voce anacorites Dei sancti Salvatoris ripe Silis quia concessum est eam ibi res domno Veremudus per robustiore testamenti, et extunc tenuerunt illa pacata per tempus et triciniis usque nunc quando eam mittet ipse frater Vimara in comtemtionem. Ad hec illico respondit ipse frater ad ipsam peticionem, dicente quod adprehendiderunt suos abavios et atavos ipsa villa et ipsa eclesia de sulco antico iacente in ruina fragoris ab antiquis relicta. Et popularunt et construxerunt ipsam eclesiam in diebus de comite domno Odario, et posthec perduxerunt pontifice domno Assur et consecraverunt ipsa eclesia, et per eius ordinationem concederunt ibidem pro sepultura defunctorum duodecim passuum omnique giro eclesie, et pro usu clericorum septuaginta duo passuum eiusdemque anbitu sicut lex canonica docet. Et ab eo tempore stetit ipsa eclesia in robore canonica sub censura Ovetanense sedis per successoribus vel indaginem fundatorum, mittentes idoneos sacerdotes et deponentes neglegentiores per suos modis et ordines canonum, usque ad illud tempus quod in vice successit Teodoricus presbiter qui de ipsa prosapia descendebat, et ipsa eclesia de manu eredorum accepit per ordine consueta. Ipse Teodoricus medietatem patrimonii sui eclesiam contulit et alia medietas ad monasterii Porcarie concessit ubi et sepultum quiescit. Iccirco surrexerunt homines invidi qui (...)² indignationem regis contra domnos de ipso monasterii Porcarie et per invidia suggeserunt regi et perduxerunt eum in prefata eclesia et exterminarunt omnem facultatem eclesie. Et cum non haberet ibi pontifex vel rectorem eclesie qui sua voce contendere fecit, rex per ignorantiam quod illi falsidicos accusatores suggesserunt et infringentes precepta canonum et doctorum decreta. Super his questionibus statim adlati sunt in ipso concilio latores legum nominati Pelagio Petriz portugalensis, David Domniniz et Gudesdeo Froilaz limianenses, et contestati ad iudice ut perquirerent recta veritate persentiis legum et autem tractarent super hoc negotium, invenerunt in libro IIº, titulo primo sententia IIª, ubi dicit, Quod tam regie potestas quam populorum universitas legum referentie sint subiecta. In ipso libro et in ipso titulo et in Vª sententia, interim dictum est ut nullus regum inpulsionis sue quodcumque modibus aut factionibus scripturas de quibuslibet rebus alteri divitis ita extorqueat vel extorquenda instituat una que adhuc sequitur et si patuerit a volente scripturam fugisse exactam aut resipiscat inprobitas principis et vaccaset quod male contraxit, aut certe post eius mortem adeuntem cui exacta est scriptura // vel adheredes eius res ipse sine cunerationem debeat revocare. Et in libro V, in titulo primo et sententia prima, interdicitur quod non in hac causa tricinale tempus accipiendum est et cetera, ut si heredes ipsius eclesie fundatoris adsunt ipse talia prosequntur, as enim sen\ten\tiis si iudex ad summo usque in finem legem et intelligere non retorqueat et veritas invenire valeat. Per has quoque sen\ten\tiis degerunt ipsi iudices ut iurasset ipse frater Vimara cum duodecim idoneis testibus de origine fundatoris eclesia ipsam cum suis dextris vel concessionibus, suo iure debeant revocare. Sic namque et factum est: in tercio die iuravit frater Vimara per ediciones sacramentorum in ipsa eclesia sancti Petri, et cum eo magister Gatoni, frater Colinu presbiter, Santio presbiter, Cidi Aveizza, Iohanne Gatoniz, Cidi Alvariz, Onorigu Froilaz, Iohanne Diaz, Pelagio Cidiz. Iurati sunt per omnino iugarius vel sagione Anaia Fernandiz, per cuius manu hec agnicio scribere ipsi iudices sanxerunt: iuramus nos suprataxati per ipsas condiciones quod nobis protulerunt quia est veritas quantum de parte eclesie sancti Petri per asercionem frater Vimara contra Menendo Gundisalviz proferimus exceptis medietate de ipsa hereditate de magister Teodoricus quod inde separamus et pro quo non contendimus. Ideoque ego Menendu Gundisalviz qui iuramentum recepi super hanc agnicionem plactum licabile tibi facio frater Vimara et heredibus tuis pro quantum sursum resonat ut te proinde inquietavero tam ego quam qui ipsas cellas tenuerit, pariet tibi vel voci tue tripladum quod simplum repeterit, et post parte regis vel iudices terre II auri libras quoquatur abselvere, et hac agnitionem indesinenter obtineat roborem.

Facta scriptura sub die quod est X kalendas Marcias. Era LXL II post Milesima.

Menendus Gundisalviz hac placitum agnicionis manu mea cfr (signum).

Sancio Velasquiz comes et iudex cfr (signum). Pelagio iudex cfr (signum). Dadeo iudex cfr (signum). Gudesteo iudex cfr (signum).

Qui presentes fuerunt illos quod superius resonant subscriptores cfr (signum).

—