1244/06/16.
De hereditate de Crespos in terra de Celtigos.In nomine Domini nostri Ihesu Christi. Notum sit omnibus quod ego Petrus Arie de Mauris et omnis uox mea vobis Johanni Petri, abbati Sancti Justi de Tribulis Altis, omnique conuentui eiusdem monasterii facio kartam uenditionis et scripturam firmitatis imperpetuum ualituram in solidos XXIIII legionensis monete roboratam de mea propria hereditate quam habeo ex parte auorum meorum et ex parte auio meo Petro Froyla et ex parte Maria Petri matris mee in territorio Celtegos, concurrentia ad aulam Sancti Michaelis de Valadares, in nominata scilicet villa que uocantur Crespos et in totis aliis locis ubicumque pro me fuerit uox de ipsa uilla que uocatur Crespos per suos terminos antiquos de ipsa iam dicta uilla que uocatur Crespos. Et est ista iamdicta hereditate que uobis uendo vna quinta integra de quanta hereditate ibi Maria Petri matris mee habebat uel habere debebat de auo et de patre et de matre et de ganantia; hanc supradictam hereditatem grato animo et bona uoluntate uendo eam uobis et similiter concedo cum omnibus pertinenciis et directuris suis intus et extra ad eam pertinentibus. Ita quod habeatis eam uos omnique uoci uestre et faciatis de illa sicut uobis placuerit, et nostra fuit uoluntas ac hodie usque in secula cuncta pro precio quod mihi et uobis satis complacuit, solidos XII legionensis, pro precio et pro robore, et de precio et de robore nichil remansit indebito. Siquis autem ex parte mea uel extranea contra hanc cartam uenditionis uenerit uel uenero quisquis ille sit pariat uobis penam huius carte superius scripta; karta nichilominus in suo robore permanente. Ego iamdictus Petrus Arie et omnis uox mea in hanc cartam uenditionis manus meas roboro.
Facta carta uenditionis et excemcionis sub era M CC LXXX II et quotum XVI kalendas julii.
Q. p. f.:
Petrus Fernandi (...), justiciarius de Noya. (...) de Noya de (...), ts. Fernandus Martini de Noya, filius de Martino Saluatoris, ts. (...) Noya dictus Marinus, ts. Munionis Martini de Noya de rua de Valado, ts. Dominicus Fernandi de Noya dictus Sarranus, ts.
Ego Didacus Iohannis (...) Noye (...) scripsi et interfui.